De chemie van het gokken

Een biologische verklaring van gokverslaving

De spanning van het casino spel is voor veel mensen een leuke avond uit, waar men ook tijdig weer een punt achter zet. Sommige mensen zijn echter in hogere mate gevoelig voor de prikkels van gokken.

Als je er gevoelig voor bent, dan raak je tijdens het spelen al snel in een roes. Zo overkomt het je als het ware dat je over je eigen grenzen gaat, en je niet tijdig stopt. Je loopt dan ook een groter risico om verslaafd te raken. Deze gevoeligheid is een samenspel van factoren waar iemand weinig tot geen controle over heeft.

Bij het ontstaan van een gokverslaving speelt voornamelijk de neurotransmitter dopamine een belangrijke rol. Neurotransmitters zijn stoffen die signalen in de hersenen doorgeven, en dopamine speelt een belangrijke rol bij onder andere leren, verlangen/motivatie en beloning/genot.

Dopamine

De afgifte van dopamine zorgt voor een prettig gevoel bij activiteiten als eten en voortplanten (primaire bezigheden). Het functioneert dan ook als aanmoediging en beloning voor goed gedrag.

Risicovolle activiteiten worden ook gestimuleerd door dopamine, met name wanneer er kans is op een gunstige uitkomst. Dopamine zorgt ervoor dat je vrijwillig risico’s neemt en dat je wilt leren van je ervaringen, zodat je het de volgende keer beter kunt. Dat is belangrijk als het gaat om je overlevingskansen, maar niet zo handig bij het spelen van kansspelen.

Als je inzet op een kansspel, dan komt er door de spanning tussen het risico op verlies en de kans op winst ook dopamine vrij. Bij 50/50 kans op winst is deze spanning het grootst, en komt de meeste dopamine vrij.

Omdat men over het algemeen wel weet dat de kans op winst een stuk lager is dan 50%, worden er allerlei trucs toegepast om de kans op winst groter te laten lijken dan het is. Je wordt uitgedaagd door mooie prijzen, de kans op een leuk leven enzovoort.

In eerste instantie is het willen winnen van zo’n mooie prijs motiverend genoeg om te blijven spelen, maar omdat bij het spelen ook dopamine vrijkomt, voelt het spelen zelf al snel als een beloning op zich. Daarbij zit het in onze natuur om het spel te willen doorgronden en het de volgende keer beter te doen. Helaas is dat bij kansspelen niet mogelijk.

Er is lange tijd aangenomen dat bij een langdurige gokverslaving de gevoeligheid van het dopaminesysteem vermindert, zoals bij middelenverslaving, waarbij je steeds meer nodig hebt voor hetzelfde effect. Uit onderzoek is echter gebleken dat dit bij gokken niet zo is. Je blijft dezelfde gevoelens ervaren, ook als je niet gokt!

Vragen?

Heb je vragen over je eigen spelgedrag of dat van iemand uit je omgeving, of wil je praten met iemand die het begrijpt? Neem dan gerust contact met ons op, wij helpen je verder.