Gewoon een gewoonte

Iedereen heeft gewoontes, goede en minder goede. De vraag is: hoe ga je er mee om? Houden ze jóu in hun greep, of ben jíj in control? En welke invloed heeft de omgeving?

Wat doen casino’s tegenwoordig om hun bezoekers te beschermen tegen het ontwikkelen van slechte gewoontes?

Na een klein onderzoek bij een aantal (online) casino’s kom ik erachter dat alles draait om interventies. Interventies die zich richten op het tijdig voorkomen van een gokverslaving, of ervoor zorgen dat spelers weer in control komen.

Deze interventies zijn gericht op het bewust maken van spelers. Zo kunnen de online gokkers zelf tests doen om te onderzoeken of ze zich zorgen moeten maken over hun spelgedrag, kunnen ze met behulp van smilies invullen hoe ze zich voelen, of worden ze bewust gemaakt van hun eigen spelgedrag door hen te confronteren met hun totale inlogtijd van de afgelopen week of maand, etc. In het casino zien we een zorgzame medewerker die zijn hand legt op de schouder van die net iets te fanatieke speler. Wordt het bewustzijn van spelers wat betreft hun gedrag en de effecten daarvan onderschat?

Gokken kan een (slechte) gewoonte zijn. Hoewel gewoontes doorgaans onbewuste en belonende prosessen zijn, ervaart men wel degelijk bewuste gedachten. Hoe vaak zeg je bijvoorbeeld niet tegen jezelf: ‘ik weet dat het slecht is om te roken/snoozen/snacken, maar toch doe ik het’? Dit suggereert een bewuste gedachtegang. Al is het alleen maar de keuze die je maakt. De keuze om maar toe te geven aan de gewoonte, want iedereen heeft ze immers toch?

Heeft het dan zin om probleemspelers lastig te vallen met interventies, om ze bewust te maken van hun eigen gedrag? Ze weten immers al dat ze 20 keer hebben ingelogd, deze maand exact 40 uur hebben gegokt, €1000 hebben gewonnen en €2000 hebben verloren, enzovoort.

Wat heeft dan wel nut? Om een gewoonte te doorbreken, moet iemand het eerst zélf willen. Ga maar eens na bij jezelf: wanneer is het je gelukt om een slechte gewoonte onder controle te krijgen? Waarschijnlijk is er een bewuste keuze aan vooraf gegaan om je er niet langer aan over te geven. En misschien bedacht je daarbij een duidelijk actieplan. Dit kan heel simpel zijn: morgenochtend, zodra de wekker gaat, gooi ik de dekens van mij af en sta ik op.

Zoals eerder beschreven weten de meeste mensen wel dat ze nu eenmaal een slechte gewoonte hebben, en kiezen ze ervoor om zich eraan over te geven. Ze weten dat het slecht voor ze is, en toch doen ze het. Je kunt natuurlijk niet in iemands hoofd kijken, maar het zou mooi zijn iemands keuzemoment live mee te maken, want dat is het moment waarin je hardnekkige patronen kunt doorbreken. Dat is hét, en wellicht enige, moment waarop het daadwerkelijk een optie is om niet naar het casino gaan.